
नाशिक जिल्ह्यातील मातोरी गावची संगीता पिंगळे यांची कहाणी एका सामान्य महिलेची असामान्य कथा:
Women Successful story: नाशिक जिल्ह्यातील मातोरी गावची संगीता पिंगळे यांची कहाणी एका सामान्य महिलेची असामान्य कथा आहे. पण 2007 मध्ये पतीच्या अकस्मात निधनानंतर , तेव्हा त्या नऊ महिन्यांची गरोदर होती. त्यांच्या आयुष्यात एका क्षणात सर्वकाही बदलून गेले. त्यानंतर कुटुंबाच्या आधाराने त्या पुढे जात राहिल्या. पण 2017 मध्ये कुटुंब विभक्त झाले आणि काही महिन्यांनी त्यांना घराचा आधार असलेल्या सासऱ्यांचेही निधन झाले. एकाकी परिस्थितीत, त्यांना 13 एकर शेतीचा भार उचलावा लागला. एका घरगुती महिला म्हणून त्यांच्यावर संपूर्ण कुटुंबाची जबाबदारी आली. शेती हा त्यांच्याकडे एकमेव पर्याय होता. नातेवाईकांनी त्यांना शेती जमणार नाही असे सांगितले, पण त्यांनी हार मानली नाही. दागिने गहाण ठेवून आणि नातेवाईकांकडून पैसे उसने घेऊन शेतीला सुरुवात केली.
शेतीचा कोणताही अनुभव नसताना, संगीता यांनी धैर्य दाखवत शेतीचे काम शिकायला सुरुवात केली. त्या काळात अनेक लोकांचे मत होते की, शेती हे पुरुषांचे काम आहे. पण संगीता यांनी आपल्या कर्तृत्वाने हे मत चिरंतन सत्य आहे असे सिद्ध केले.
द्राक्षे आणि टोमॅटोची लागवड:
Women Successful story: द्राक्ष शेतीत फारसा अनुभव नव्हता, पण विज्ञान शाखेची पदवी असल्याने त्या वेगाने शिकली. शेती करताना अनेक अडचणी आल्या. पाणी पंप बिघडणे, मजुरांचा अभाव, अवेळी पाऊस, कीड पण ती ठाम राहिली. पुरुषांच्या वर्चस्वाखालील या क्षेत्रात ट्रॅक्टर चालवणे, मशीन दुरुस्त करणे आणि बाजारात जाऊन खरेदी करणेही शिकले. आज तिच्या द्राक्ष बागेतून दरवर्षी 800 ते 1,000 टन उत्पादन होते, ज्यामुळे त्यांना 25-30 लाख रुपये मिळतात. शिवाय, टोमॅटो शेतीतूनही इन्कम मिळते. त्यांची एक मुलगी डिग्रीचे शिक्षण घेत आहे आणि मुलगा प्रायव्हेट शाळेत शिकतो. सांगिता या आता द्राक्ष निर्यात करण्याच्या तयारीत आहे. जिद्द आणि मेहनतीमुळे संगिता यश मिळवू शकली. त्यांची ही संघर्षमय वाटचाल अनेक महिलांसाठी प्रेरणादायी आहे.
त्यांच्या १३ एकर जमिनीवर द्राक्षे आणि टोमॅटोची लागवड करून त्यांनी यशस्वी शेतकरी म्हणून नाव कमावले. सुरुवातीला त्यांना आर्थिक अडचणींचा सामना करावा लागला. दागिने गहाण ठेवून आणि नातेवाईकांकडून कर्ज घेऊन त्यांनी शेतीला सुरुवात केली. शास्त्रज्ञ म्हणून त्यांचे ज्ञान त्यांना शेतीतील समस्या सोडवण्यास मदत झाले.
सांगिता त्यांच्या संघर्षाची ही कथा
वर्षानुवर्षे त्यांनी कठोर परिश्रम केले. अवकाळी पाऊस, कामगारांच्या समस्या अशा अनेक अडचणींना तोंड देत त्या पुढे गेल्या. आज त्यांच्या शेतातील द्राक्षे महाराष्ट्राच्या वाईन उद्योगात एक प्रसिद्ध नाव आहे.
सांगिताच्या संघर्षाची ही कथा खरोखर प्रेरणादायी आहे. समाजातील महिलांसाठी ती एक सशक्त उदाहरण ठरू शकते. त्यांनी ज्या जिद्दीने आणि मेहनतीने परिस्थितीवर मात केली, ते केवळ तिच्यासाठी नव्हे, तर इतर महिलांसाठीही मार्गदर्शक ठरू शकते.
शेतकरी मित्रांनो, महाराष्ट्रात टोमॅटो लागवडीचा हंगाम सुरू झाला आहे:
ऊस आणि आले यांच्यानंतर टोमॅटो हे राज्यातील सर्वात महत्त्वाच्या नगदी पिकांपैकी एक मानले जाते. सातारा, सांगली आणि सोलापूरसारख्या प्रदेशांतील अनेक शेतकरी केवळ टोमॅटोच्या शेतीमुळे श्रीमंत झाले आहेत-जरी काहींना मोठे नुकसान देखील सहन करावे लागले आहे.
मुद्दा असा आहे की टोमॅटो हे महाराष्ट्रात मोठे आर्थिक महत्त्व असलेले पीक आहे. टॉमेटोपासून चटणी, जॅम, जेली, केचप आणि रस यासारखी विविध खाद्यपदार्थांची उत्पादने तयार केली जातात. म्हणूनच महाराष्ट्रात दरवर्षी सुमारे 29,190 हेक्टर जमिनीवर, प्रामुख्याने नाशिक, पुणे, सातारा, सांगली, अहमदनगर आणि नागपूरसारख्या जिल्ह्यांमध्ये टोमॅटोची लागवड केली जाते.
Women Successful story
टोमॅटो लागवड हवामान:
- टोमॅटो पिकास स्वच्छ, कोरडे, कमी आर्द्रता असलेले व उष्ण
- साधारणतः १८ अंश ते ३० अंश सेल्सिअस तापमानात हे पीक चांगले येते.
- तसेच तापमान जर १० अंश सेल्सिअसच्या खाली गेले तरी पिकाच्या वाढीवर प्रतिकूल परिणाम होतो. पिकास इजा होऊन उत्पादनात मोठी घट येते.
- जास्त तापमान, कमी आर्द्रता आणि कोरडे वारे असतील तर टोमॅटो पिकाची फुलगळ होते. उष्ण तापमान व भरपूर सूर्यप्रकाश असणाऱ्या हवामानात टोमॅटो फळांची गुणवत्ता ही चांगली असते, तर रंगदेखील आकर्षक येतो.
लागवडीसाठी जमीन तयार करणे :
- जमीन उभी-आडवी खोलवर नांगरून घ्यावी. चांगली कुळवणी करून घ्यावी. त्या वेळी २० टन प्रतिहेक्टरी चांगले कुजलेले शेणखत जमिनीत मिसळून घ्यावे. जमिनीत असलेल्या गवताच्या काड्या, हरळीच्या काश्या, लव्हाळागाठी चांगल्याप्रकारे वेचून जाळून टाकाव्यात.
- उत्तम प्रतीच्या भारी जमिनीत ९० ते १२० सें.मी. अंतरावर, तर हलक्या जमिनीत ६० ते ७५ सें.मी. अंतरावर सऱ्या पाडून जमिनीच्या उतारानुसार वाफे बांधून घ्यावेत.
- लागण करते वेळी दोन रोपांतील अंतर ४५ ते ६० सें.मी. ठेवावे. शक्यतो लागवड ९० x ३० सें.मी. अंतरावर करावी. ३.६० x ३.०० मी. आकारमानाचे वाफे तयार करावेत.
शेतीविषयक अधिक माहिती वाचण्यासाठी इथे क्लिक करा
कृषी यशोगाथा: शेतीतून करोडपती होण्याची संधी ! या तरुण शेतकऱ्याने दाखवला नवा मार्ग
कृषी माहिती: शेतकऱ्यांसाठी सुवर्णसंधी ! आंब्याच्या ‘या’ 11 जातींमधून लाखोंचा नफा
Women Successful story